Spis:
Świecznik adwentowy – po co go zapalamy
Adwent jest chrześcijańskim prekursorem obchodów Bożego Narodzenia. Rozpoczyna się 1 grudnia i trwa do 24 grudnia. To czas refleksji i przygotowań przed Bożym Narodzeniem. Słowo „adwent” oznacza „przyjście” lub „przybycie”.
W domach na całym świecie wieniec adwentowy jest główną atrakcją tego sezonu. Wieniec adwentowy to okrągły układ świec, który przedstawia cztery tygodnie poprzedzające Boże Narodzenie.
Pierwsza świeca jest zapalana 1 grudnia, a każdego dnia dodawana jest kolejna świeca, aż do 24 grudnia zapalonych zostanie pięć świec.
Mówi się, że: Każdego dnia zapalamy nową świecę i myślimy o naszej nadziei na pokój i radość na świecie (lub o naszej nadziei na coś innego)
Świecznik adwentowy ma swoje początki w reformacji protestanckiej. Świece reprezentują cztery tygodnie poprzedzające Boże Narodzenie. Wieniec symbolizuje wieczność i jest tradycyjnie wykonany z wiecznie zielonych roślin, które mają oznaczać życie wieczne.
Dlaczego świece adwentowe są zapalane w kościołach
Świece adwentowe są zapalane w kościołach, aby symbolizować ideę nadchodzącego „światła Chrystusa”, i zapalają się, gdy kościoły się zapalają.
Adwent to czas nadziei, przygotowań i oczekiwania. Wieniec adwentowy z czterema świecami przypomina pory naszego życia. Jesteśmy wezwani do przejścia przez ciemność, aby wejść do światła.
Adwent jest ważnym okresem dla chrześcijan, ponieważ sygnalizuje nadejście narodzin Chrystusa. Istnieje wiele tradycji, które towarzyszą temu sezonowi, takie jak kalendarze adwentowe i pieśni adwentowe; jednak istnieje jedna tradycja, która wyróżnia się jako charakterystyczna: Zapal świece adwentowe w swoim kościele!
Chrześcijanie od wieków zapalają świece kościelne 1 grudnia, aby uczcić pierwszy dzień Adwentu i zapowiadając narodziny Jezusa 25 grudnia. Ostatnio kościoły zaczęły zapalać świece adwentowe podczas nabożeństw lub przed Bożym Narodzeniem
Kiedy zapalają się świeczki adwentowe
Adwent to cztery tygodnie przed Bożym Narodzeniem w tradycji chrześcijańskiej i protestanckiej.
Dzisiaj przyjrzymy się, kiedy w kościele zapalane są świece adwentowe.
Czym jest świecznik adwentowy?
Adwentowy świecznik to jedna z najbardziej fascynujących tradycji bożonarodzeniowych, która jest kontynuowana do dziś. Świecznik adwentowy został pierwotnie stworzony przez Marcina Lutra w 1522 roku. Nazwał go „Małym codziennym ćwiczeniem dla chrześcijan”. Zadaniem świecznika adwentowego jest odliczanie dni do Bożego Narodzenia i refleksja nad znaczeniem narodzin Chrystusa.
Świecznik adwentowy to tradycja bożonarodzeniowa, która jest przestrzegana w niektórych częściach świata. Adwent, co oznacza „przyjście”, jest dla chrześcijan okresem przed Bożym Narodzeniem. W każdą niedzielę tego okresu na świeczniku adwentowym zapalane są świece, które symbolizują nadzieję i radość w oczekiwaniu na urodziny Chrystusa.
Świecznik adwentowy zwykle ma cztery świece, które reprezentują cztery tygodnie poprzedzające Boże Narodzenie. Można je wykonać ręcznie lub kupić w sklepach takich jak Target czy Walmart.
Pierwsza niedziela adwentowego zapalenia świec – co warto wiedzieć
Świeczniki adwentowe są zapalane w kolejności dni w ciągu czterech tygodni poprzedzających Boże Narodzenie.
Pierwsza Adwentowa Niedziela Świec to tradycyjnie trzy świece zapalane na adwentowym świeczniku. Te świece reprezentują nadzieję, pokój i miłość. Jeden jest zwykle umieszczany po prawej stronie, aby reprezentować miniony rok, jeden pośrodku na ten rok i jeden po lewej stronie na przyszły rok.
Pierwsza świeca jest tradycyjnie zapalana białą lub różową świecą o wysokości około 6 cali. Druga świeca może mieć od 12 do 18 cali wysokości i jest zwykle żółta lub niebieska z białym knotem. Trzecia świeca 6 cali jest zielona lub fioletowa z białym knotem.
